నేను కవిని కావాలని

నేను కవిని కావాలని 
నా మనసు ఉరకలు వేస్తోంది 

అందుకే నిద్రిస్తున్న నా చెలియను 
అనిమేషంగా పరిశీలిస్తూ ఎదురుగా కూర్చున్నాను 

అప్పుడే వరప్రసాదంలా కలువరేకుల్లా 
తన కళ్ళు విచ్చుకుంటుంటే నాలోని కవితా భావం 
చంద్ర కిరణంలా వెల్లివిరిసింది 

ఆమె ఉచ్చ్వాస , నిశ్వాసల శబ్ద ,నిశ్సబ్డ్హాలు 
నా హృదయ కవాటాల్లా ఝుమ్మంటున్నాయి

ధైర్యం తోడుగా నిలిచింది 
ప్రేమ ప్రేరణగా  నడిపింది 

తియ్యని కవితా ప్రవాహంలా నా కవి హృదయాన్ని వెలికి తీశాను 
వెంటనే నా కలం తన కలల వెంట పరుగులు తీసింది 
ఆ వెంటనే వెండి వెన్నెల కుంచెతో సంధ్యారాగాలు 
చిత్రించినట్లు ఆమె చిరునవ్వు విరిసింది 

అ నవ్వుల వెన్నెల్లో తడిసి ముత్యాల్లా 
మెరుస్తున్నాయి నా కవితాక్షరాలు 

తన అందియల చిరు చిరు సవ్వడులు 
నా కవితా గానానికి తాళం అయ్యాయి 

ఐతే ఏం లాభం నా గీతం తన చెవిని 
చేరేలోగా నా గానం మూగవోయింది